معیار احتساب مهلت اعتراض به رای کمیسیون مادة 12 قانون زمین شهری

با توجه به اینکه قانونگذار در ماده واحدة «تعیین مهلت اعتراض به نظریة وزارت مسکن و شهرسازی موضوع مادة 12 قانون زمین شهری»، از کلمة «اعلام» استفاده نموده که به معنی نشانه نهادن، اخبار و متردادف با اعلان (انشاء و اظهار) است و از حیث بار حقوقی با کلمة ابلاغ، که به معنی رساندن اوراق دعوا و اوراق اجرایی به کسی که هدف، آگاه کردن اوست متفاوت بوده بنابراین هرگاه برای دادگاه احراز شود که مالک از مفاد نظریه مطلع شده، مهلت سه ماه اغتراض از تاریخ خبردار شدن و اطلاع یافتن مالک یا مالکین محاسبه می شود

در این خصوص شعبة 1 دادگاه عمومی تهران طی دادنامة شمارة 9209970221801032 مورخ 1392/07/29 در خصوص دعوای خواهان به طرفیت سازمان مسکن و شهرسازی به خواستة ابطال رای کمیسیون مادة 12 قانون زمین شهری بدین شرح رای صادر نموده است:

«نخست در خصوص ایراد خارج از مهلت قانونی بودن اعتراض به نظریة کمیسیون زمین شهری نظر به اینکه به استناد ماده واحدة مصوبة مجمع تشخیص مصلحت نظام، وزارت مسکن و شهرسازی مکلف است نظریة خویش را در خصوص تشخیص نوع زمین به مالکین اعلام نماید و مهلت اعتراض از تاریخ اعلام سه ماه تعیین می گردد و در صورت عدم دسترسی یا استنکاف  مالک از دریافت نظریه، بایستی طی دو نوبت به فاصله ده روز نظریة مذکور در روزنامه کثیرالانتشار آگهی تا سه ماه از تاریخ آخرین آگهی، مدعیان می توانند اعتراض خود را به دادگاه تسلیم نمایند و در صورت عدم وصول اعتراض ، رای قطعی و لازم الاجرا می باشد. بنابراین برای اینکه ادعای عدم ارائة اعتراض در مهلت سه ماهه وارد باشد خوانده می بایستی اسناد خویش را مبنی بر ابلاغ نظریه کمیسیون به مالک اصلی که دارای سند مالکیت رسمی بوده است ارائه در حالی که صرفا سند ابلاغ نظریه کمیسیون نشرآگهی به صورت کلی بوده است. بنابراین شیوة ابلاغ خواندة دعوای اصلی صحیح نبوده و در نتیجه ایراد عدم ارائة اعتراض  در مهلت مقرر وارد نمی باشد. دوم در خصوص ایراد دیگر خوانده دعوای اصلی مبنی بر اینکه خواهان دعوای اصلی اقرار به موات بودن طمین خودشان نموده اند، نظر به اینکه مرجع تشخیص موات یا غیر موات کمیسیون زمین شهری می باشد و اقرار افراد هیچ تاثیری در نوعیت زمین ندارد و حکم موات بودن زمین به موجب قانون و نظریة کمیسیون مادة 12 زمین شهری می باشد و اقرار خواهانهای دعوای اصلی اثری ندارد و در خصوص نوعیت زمین نیز نظر به اینکه به استناد مادة 15 آیین نامة اجرایی قانون اراضی شهری مصوب سال 1361 و مادة 8 قانون زمین شهری پلاک هایی که مساحت آنها کمتر از حد نصاب مقرر در مادة 8 قانون زمین شهری یعنی 1000 متر مربع باشد نیاز به طرح در کمیسیون ندارد و کل پلاک زمینی که مورث خواهانها مالک آن بوده است 850 متر مربع بوده است. بنابراین طرح زمین مورث خواهانهای دعوای اصلی در کمیسیون مادة 12 قانون زمین شهری برخلاف مقررات بوده است در نتیجه دادگاه دعوای خواهانهای اصلی را وارد دانسته و حکم بر ابطال رای کمیسیون مادة 12 قانون زمین شهری در خصوص موات بودن زمین موضوع پرونده صادر و اعلام می دارد.

http://zaminmavat.blogfa.com

برچسب‌ها: عدم قابلیت طرح نوعیت زمین های زیر 1000 متر در کمیس , وکیل ابطال رای موات , نحوة طرح دعوای ابطال رای موات , نحوة ابلاغ نظریة کمیسیون مادة 12 قانون زمین شهری تقاضای ابطال نظریه کمیسیون ماده12 و الزام خوانده به تنظیم سند رسمی در دادخواست واحد...